Minister Blok wil huurwoningmarkt hervormen: een goed voornemen?

Betere doorstroming door rechtvaardige huurprijzen

Verhogingen van de huurprijs zijn sinds 2013 inkomensafhankelijk en de huurprijs voor zittende huurders mag slechts beperkt stijgen. Dit heeft tot gevolg dat verhuurders de huurprijs extra verhogen zodra een woning een nieuwe huurder krijgt. Hierdoor betalen nieuwe huurders relatief meer en zijn zittende huurders geneigd langer in dezelfde huurwoning te blijven te wonen. Ook zijn er grote prijsverschillen ontstaan tussen vergelijkbare huurhuizen bij corporaties.

Kwaliteit woning bepaalt huurverhoging

De huurprijs is vooralsnog slechts afhankelijk geweest van het inkomen van de huurder en het aantal nieuwe huurders dat de woning heeft gehad. Of de huurprijs wel past bij de kwaliteit van de woning, doet er op dit moment niet toe.

Om dit veranderen wordt de inkomensafhankelijke huurverhoging vervangen door de ‘huursombenadering’, waar vereniging van huurwoningcorporaties Aedes al langer voor pleit. Bij deze benadering wordt de huurverhoging aangepast op basis van de kwaliteit van de woning: verhuurders mogen de gemiddelde huur van al hun woningen samen jaarlijks met maximaal 1 procent verhogen. Per woning kan de huurverhoging - afhankelijk van de kwaliteit van deze woning - met maximaal 2,5 procent stijgen. Relatief erg goedkope woningen krijgen een grotere huurverhoging, relatief dure woningen kunnen eventueel zelfs een verlaging krijgen: zolang de gemiddelde stijging van alle huurwoningen per corporatie maar onder de 1 procent blijft.

Door deze huursombenadering worden op termijn de onlogische verschillen in huurprijzen kleiner en worden huurders minder afgeschrikt om te verhuizen naar een andere huurwoning. Mensen met lagere inkomens houden uiteraard recht op huurtoeslag.

Doorstroom scheefwoners blijft gestimuleerd

Voor (niet-gepensioneerde) huurders met een inkomen boven de socialehuurgrens van 38.950 euro blijft de inkomensafhankelijke huurstijging van inflatie plus 4 procent wél gelden. Op deze manier moeten bewoners die eigenlijk te veel verdienen voor hun sociale huurwoning gestimuleerd worden om naar een duurdere woonruimte in de vrije sector te verhuizen. Blok ziet echter in dat dit niet meteen tot een drastische doorstroom zal zorgen: wie nu relatief goedkoop op een toplocatie woont, zal een huurstijging van 4 procent waarschijnlijk wel voor lief nemen.

Aanbod van particuliere verhuurders vergroten

De Nederlandse huurder is zeer goed beschermd. Zo gelden de meeste huurcontracten voor onbepaalde tijd, maar ook bij tijdelijke contracten staat de rechter vaak aan de kant van de huurder. Blok denkt dat potentiële verhuurders worden afgeschrikt doordat huurders zo sterk staan.

Tijdelijke contracten

De minister hoopt deze angst van particulieren deels weg te nemen door contracten van maximaal één jaar in te voeren. Deze contracten kunnen een oplossing bieden voor bijvoorbeeld expats, die nu moeilijk woonruimte vinden vanwege de lange wachtlijsten.

Doelgroepcontracten

Daarnaast wil Blok het aantal zogeheten doelgroepencontracten uitbreiden. Deze overeenkomsten zijn er nu al zijn voor studenten, ouderen en gehandicapten. Het huurcontract kan worden opgezegd zodra de huurder niet meer tot de doelgroep behoort. Het nieuwe wetsvoorstel omvat naast bovenstaande groepen ook doelgroepencontracten voor jongeren, promovendi en gezinnen met meer dan zes kinderen. Zodra in het laatste geval bijvoorbeeld de kinderen het huis hebben verlaten, kan op basis hiervan het huurcontract worden beëindigd. Op deze manier kunnen huurwoningen efficiënter gebruikt worden.

De Raad van State uitte al kritiek op het plan van minister Blok en het mag duidelijk zijn dat het laatste woord nog niet is gezegd over het wetsvoorstel. Wat er ook gebeurt: het team van Huurwoningen houdt je op de hoogte!

Lees het gehele wetsvoorstel op de website van de Tweede Kamer